ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – «Ο ΧΑΡΤΟΠΑΙΚΤΗΣ»(“THE CINCINNATI KID” – 1965)

Τζόγος και σ` αυτό το φιλμ(όπως και στην επόμενη, τρίτη μας αναφορά στο είδος), με εξαιρετική ατμόσφαιρα και έναν μεγάλο πρωταγωνιστή. Όχι! Δεν είναι το πόκερ, αυτό που ξεχωρίζει, αλλά ο Steve McQueen, σε μια ταινία που τον ανέβασε ακόμη ψηλότερα, στη λίστα με τους κορυφαίους Αμερικανούς ηθοποιούς, όλων των εποχών! Με ερμηνείες όπως αυτήν στο “Cincinnati Kid”, πέρασε στην σινέ – αιωνιότητα. Ρόλος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του, με δυνατές στιγμές, ξεσπάσματα, αυτοέλεγχο, πάθη και πόθους, ηρεμία και ένταση, όλα αυτά τα διφορούμενα και εντελώς διαφορετικά συναισθήματα, που καλούνται οι μεγάλοι πρωταγωνιστές να αφομοιώσουν σε ένα μόνο σενάριο, ώστε να βγάλουν τα καλύτερα ψήγματα του ταλέντου τους. Ο Μακ Κουήν έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και έκανε την ταινία αυτή σαν σημείο – αναφοράς στο είδος.

Η νουβέλα του Richard Jessup, που ήταν κι αυτός στην μαύρη λίστα του γερουσιαστή Μακάρθυ, κατηγορούμενος για κομμουνιστικές αντιλήψεις, αποτέλεσε το πρωτογενές υλικό, πάνω στο οποίο δούλεψαν οι σεναριογράφοι Ring Lardner Jr. και Terry Southern, ώστε να έρθει το τελικό αποτέλεσμα στα χέρια του σκηνοθέτη Norman Jewison. Ενδιάμεσα, μεσολάβησε η έγκριση της Metro-Goldwyn-Mayer και η χρηματοδότηση φυσικά, που πέρασε και από την τσέπη του Martin Ransohoff. Πολλά βάζετε – πολλά παίρνετε, που λένε και στις αίθουσες όπου κυριαρχεί ο τζόγος. Ο Ransohoff και οι υπόλοιποι που ανακατεύτηκαν στο φιλμ, έπρεπε να ρισκάρουν και να ποντάρουν με βάση το ένστικτο. Άλλωστε, ένα φιλμ για χαρτοπαιξία, θέλει απαραίτητα να ζήσεις τα συναισθήματα του τζογαδόρου, για να το φέρεις μέχρι την οθόνη.

Από τους κουλοχέρηδες και τις μπίλιες στα τραπέζια της ρουλέτας, όπου σας μεταφέραμε στην παρουσίαση του “Ocean`s Eleven”, περνάμε σήμερα στην πράσινη τσόχα του πόκερ. Θα ακολουθήσει και μια τρίτη τζογαδόρικη εκδοχή, κινηματογραφημένη πάντα, στην ταινία για την οποία θα μιλήσουμε την επόμενη φορά και η οποία θα κλείσει αυτό το μικρό ένθετο, στο αφιέρωμα μας στις κλασσικές ταινίες. Στο θέμα θα επιστρέψουμε με μια πιο συγκεντρωτική προσέγγιση και σε μεγαλύτερη κλίμακα, σε ξεχωριστή σειρά παρουσιάσεων, αφού πιστεύουμε ότι υπάρχει πληθώρα τέτοιων φιλμ και αξίζει τον κόπο να τα δούμε ξεχωριστά και να τα θυμηθούμε.

Για να δούμε όμως ποιος είναι ο “Cincinnati Kid” και τι επιδιώκει στο φιλμ αυτό. Ο Στηβ Μακ Κουήν, υποδύεται τον δεξιοτέχνη στο πόκερ, που προσπαθεί να ανέβει στην ιεραρχία του παιγνιδιού, περισσότερο ακόμη και από το να αποκομίσει χρηματικά οφέλη απ` αυτό. Δόξα και φήμη λοιπόν, αντί για χρήματα, τουλάχιστον όχι στον βαθμό που συνηθίζεται από τους «συναδέλφους» του, κινηματογραφικούς και μη. Αυτά θα μου πείτε, γίνονται μόνο στο σινεμά. Και ναι και όχι. Θα την κάνουμε ίσως κάποια άλλη στιγμή, αυτή την κουβέντα. Ο Kid ενάντια στον The Man, όπως αποκαλείται ο μεγάλος του αντίπαλος, ένας θρύλος του πόκερ, που επιστρέφει σε ένα μεγάλο παιγνίδι και ο νεαρός επίδοξος «Ιζνογκούντ» κατά κάποιον τρόπο, συγκεντρώνει χρήματα για να τον προκαλέσει και να αμφισβητήσει την κυριαρχία του. Ένα σενάριο που δεν διακρίνεται ακριβώς για την πρωτοτυπία του, αφού το έχουμε δει να απλώνεται σε χιλιάδες μέτρα ταινιών. Όμως, υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία κινούνται περιφερειακά, ή παράλληλα αν προτιμάτε.

Οι αδυναμία του παίκτη, δεν περιορίζεται στο πόκερ, αλλά και στο …φουστάνι. Όχι ότι του αρέσει να το φοράει, αλλά να το βγάζει, από τις κατόχους του! Το γυναικείο φύλο είναι έντονο σαν παρουσία εδώ, με δύο μορφές που θα επηρεάσουν πολύ τον ήρωα μας, θα τον βάλουν σε διλλήματα και θα τον προβληματίσουν, σχετικά με τις επιλογές και την πορεία του. Ως ένα σημείο, θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του φιλμ. Ο Steve McQueen βρίσκεται ανάμεσα στις Ann-Margret(γνωστή από την παρουσία της στα φιλμ του Elvis), και Tuesday Weld(νέα και ανερχόμενη εκείνα τα χρόνια, που όμως δεν έκανε σπουδαία καριέρα). Απέναντι από το βασικό χαρακτήρα, του φιλμ αυτού του Norman Jewison, είναι μια μεγάλη φιγούρα του Αμερικάνικου σινεμά. Ο αντίπαλος στο παιγνίδι, είναι ο Edward G. Robinson, γνωστός για τους σκληρούς κυρίως ρόλους που ενσάρκωσε και ειδικά για αυτούς των γκάνγκστερ!

Παίζει ακόμη ένας από τους αγαπημένους μου καρατερίστες, ο Karl Malden(δεν μπορώ να θυμηθώ έστω μια ταινία που να τον έχω δει και να παίζει μέτρια). Το καστ συμπληρώνουν με πολύ καλές ερμηνείες, οι Joan Blondell, Rip Torn, Jack Weston και ο συνθέτης και ερμηνευτής Cab Calloway, πασίγνωστος σε όλο τον πλανήτη, για την τεράστια του επιτυχία Minnie the Mootser! Ένα all time classic τζαζ στάνταρ. Την μουσική της ταινίας, έχει κάνει ο Lalo Schifrin και είναι πανέμορφη. Να πούμε εδώ, ότι το φιλμ είναι γυρισμένο στη Νέα Ορλεάνη(προ πλημμύρων), οπότε το ύφος γενικά είναι γεμάτο χρώματα και χαρούμενες νότες. Η ταινία τέλος, βγήκε στις αίθουσες τον Οκτώβριο του 1965, από την Metro-Goldwyn-Mayer, έγχρωμη φυσικά και με διάρκεια 102 λεπτών. Σκηνές που αξίζει να θυμηθούμε, είναι αυτή με την κοκορομαχία(προσέξτε τα πρόσωπα των παρευρισκόμενων, όπως τα φιλμάρει μοναδικά ο Jewison), ή αυτήν που ο πρωταγωνιστής σταματάει έξω από ένα καφέ της πόλης και παρακολουθεί ένα τζαμάρισμα μουσικών της περιοχής(καταπληκτική η ερμηνεία της τραγουδίστριας!). Να πούμε τέλος, ότι το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύει ο Ray Charles, ενώ η εμφάνιση του Cab Callaway σαν χαρτοπαίκτης, είναι πολύ καλή. Ανέλπιστα θα έλεγα, αφού ο διάσημος ερμηνευτής της τζαζ δεν μας είχε συνηθίσει σε κινηματογραφικές εμφανίσεις! Σίγουρα ο Norman Jewison έχει κάνει μια από τις 2-3 καλύτερες ταινίες της καριέρας του.

Στοιχεία αντλήσαμε από τον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Cincinnati_Kid

Όλες οι φωτογραφίες από τις σκηνές της ταινίας, είναι από το προσωπικό μου αρχείο, εκτός των αφισών.

Περνάμε και σε ήχο & εικόνα.

Το αυθεντικό trailer της ταινίας.

Δύο χαρακτηριστικές σκηνές.

Κι αν δεν σας αρκούν, δείτε την και ολόκληρη, στην μεγάλη μας οθόνη!

http://wp.me/P2derF-cf

Την επόμενη Δευτέρα, μην χάσετε την παρουσίαση του «The Hustler», με τον Paul Newman. Πρόκειται για την ταινία που προηγήθηκε του «The Color of the Money». Ενδιάμεσα, ίσως να παραμονεύουν εκπλήξεις…