ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – «GOLDEN EARRINGS» (1947)

Μια από της καλύτερες ερμηνίες της Ντίτριχ. Παρόλο που ήταν πάνω από τα σαράντα την εποχή εκείνη και ο ρόλος της τσιγκάνας σ΄ενα ειδύλιο στην εποχή του πολέμου φαίνεται ασυνύθιστο και αβασιμο ίσως. ¨οχι όμως για την ΝΤηντριχ. Ξετυλίγει όλο το επαγγελματικό της ταλέντο και παίζει το ρόλο της τσιγκανας τέλεια. ΤΟ μακιγιάζ, ο φωτισμος, η φωτογραφία και η υποκριτική της κάνουν ένα πραγματικά εντυπωσιακό και άξεχαστο χαρακτήρα. Είναι από τους λίγους ρόλους που υποκρίνεται η Ντιντριχ που παίζει την ¨Καλή» πειστικά με ένα εξωτικό αλλά πολύ ανθρωπινο χαρακτήρα.

Και μια που αναφερομαστε στην Ντίντριχ λίγα λόγια γι΄αυτή:

Το 1930 η Μαρλεν Ντίντριχ (1901-1992) εμφανιζόταν για πρώτη φορά σε κινηματογραφικό πλατό στον ¨Γαλάζιο Αγγελο» του Γιοζεφ φον Στερνμπερκ με ένα ρόλο που εμεινε στην ιστορία του ερωτικου σινεμά.Ως τραγουδιστρια σε ενα καμπαρέ, κατεστρεφε με σαδιστική ικανοποίηση την ζωή ενός αυστηροτάτων ηθόν καθηγητή που είχε παραδοθεί ανευ όρων στην γοητεία της. ΈΚτοτε στο περασμά της μετρούσε συνήθως θυματα γένους αρσενικού. Η φωνή της με την μπάσα σγηνευτική χροιά «θα μπορούσε να σου κομματιάσει την καρδιά» είχε πει κάποτε για την Ντιντριχ ο Ερνεστ Χειμινγουέι, η οποια δημιουργησε γύρο της τον μυθο της γυναίκας αραχνης.
Η Μαριά Μαγκνταλέν Ντιντριχ υπήρξε όχι απλώς σταρ αλλά και η απολυτη επαγγελματίαςπου δεν επετρεψε ποτέ σε πραγματικές συνθήκες της υγείας ή της ζωής της να επηρεάσουν την εικόνα και την δουλειά της. Δεν βραβεύτηκε ποτέ με Όσκαρ. Προταθηκε μόνο μια φορά του 1931 για το «Μαρόκο» την πρώτη ταινία που γύρισε στην Αμερική.

Διπλα της ο εξαίρετος Ράι Μίλαντ(1905-1986) υποδυόμενος ένα ρόλο που πραγματικα δείχνει πόσο μεγάλο ηθοποιός ηταν. Θα βρεθούν άλλες ευκαιρίες να κάνουμε μια αναφορά στην πολυσχιδή ζωή του.

Την ταινία σκηνοθέτησε ο Μίτσελ Λέιζεν (1898-1972) φημισμένος για τις ρομαντικές του ταινίες. Να κάνω μια αναφορά σε μερικές ταινίες του:Behold my Wife(1934) Hands Accross the Table (1935), swing high, swing low (1937), Midnight (1939), Hold back the dawn (1941), The lady is willing (1942), Masquerate in Mexico (1945), dream girl (1948), darling how coyild you (1951). Σκηνοθέτησε δύο ηθοποιούς υποψηφιες για Όσκαρ: την Ολιβια ντε Χαβιλαντ (1ου γυναικείου ρόλου στην ταινία «To each his own (1946) όπου κέρδισε το Οσκαρ)) και την Θελμα Ριττερ (2ου γυναικείου ρόλου στην ταινία The mating season (1951))

Πηγές :tcm.com, imdb.com. Τα σχόλια για την Ντίντριχ είναι του Δημήτρη Μπουρα, από το ένθετο της εφημεριδας Καθημερινής «Οσκαρ, οι μεγάλες στιγμές» (10/3/2002)»

Μια από της ταινίες που αξίζει να την παρακολουθήσετε. Τέτοιες υποκριτικές, σεναρια και σκηνοθεσίες δεν παραγονται ευκολα στον σημερινό σινεμά.

Τα σπάνια lobby cards της ταινίας.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Οι φωτογραφίας της ταινίας ακολουθούν στο πιο κάτω slide show.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Στο Λονδίνο, το φθινόπωρο του 1946, ο Βρετανός Υποστράτηγος Ραλφ Ντενιστον κάθεται στην λέσχη του του, όταν λαμβάνει ένα ζευγάρι χρυσά σκουλαρίκια ταχυδρομικώς. Αργότερα, σε ένα αεροπλάνο καθ ‘οδόν προς το Παρίσι, Ο Ραλφ κάθεται δίπλα στον ανταποκριτή ειδήσεων Κουεντίν Ρέινολντς ο οποίος, όπως και άλλα μέλη της λέσχης του Ράλφ, ήταν περίεργος για τρυπημένα αυτιά του και την αλλαγή της προσωπικότητάς του από τον πόλεμο και μετά. Νιώθοντας περιέργεια ο Ρέινολντ ρωτάει τον Ραλφ γιατί τα αυτιά του είναι τρυπημένα: Το 1939, πριν από τον πόλεμο, ο αντισυνταγματάρχης Ράλφ μαζί με τον νέαρό, Μπερντ, στέλνονται στη Γερμανία για να προμηθευτούν τη μυστική συνταγή για ένα δηλητηριώδες αέριο από τον εφευρέτη του, τον Γερμανό επιστήμονα καθηγητής Οτο Κροσιγκ, ο οποίος είναι φιλικός με τους Βρετανούς. Πιάνονται ομως από από στρατιώτες των ναζί και αιχμάλωτιζονται σε μια αγροικία. Κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής ομιλίας του Αδόλφου Χίτλερ, Ο Ραλφ και ο Μπερντ ξεφευγουν και χωρίζουν, με σκοπό να ξαναβρεθούν στο Φραιμπουργκ όπου ζει ο Κρόσινγ. Ενώ παίρνει το δρόμο του μέσα από το Μέλανα Δρυμό, ο Ραλφ γίνεται φίλος με μια τσιγγάνα ονοματι Λύδια, που τον μετατρέπει σε τσιγγάνο για να τον προσταυσει….

Συνεχεια επι της οθόνης…

VIDEO

Καλή θέαση manosl

Περισσότερες πληροφορίες στο kostis7601@gmail.com.

Αποκλειστικά για το Cine Oasis

manosl

2014 – 2015

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – «ODDS AGAINST TOMORROW» (1959)

Ο Ρόμπερτ Ράιαν πάιζει τον Ερλ Σλειτερ, ένας κυκλοθυμικός βίαιος βετεράνος ο οποίος μετά τη δολοφονία ενός άνδρα ζει στο περιθώριο, με την αγαπημένη του που παίζεται από Shelley Winters, η οποία τον στηρίζει οικονομικά. Αλλά Ο Ερλ δεν μπορεί να χωνέψει ότι υποστηρίζεται από μια γυναίκα, δεν είναι πια νέος, δεν πηγαίνει πουθενά εκτός από τα μπάρ. Είναι λαμπρός ως σταναχωρός ταραγμένος βετεράνος με μια ανεξέλεγκτη οργή και φυλετικο μίσος, που όμως εχει μια τρυφερότητα στο να προσελκύει και να διατηρεί σχεσεις με μια αξιοπρεπή γυναίκα, που όταν όμως φιλονικούν με την πρωτη ευκαιρία την απατάει.

Ο Χαρυ Μπελαφόντε παίζει ένα νεαρό μαύρο μουσικό της τζαζ, τον Τζόνι Ινγκραμ, ένα εθισμένο στα στοιχημάτα, που εχει πιαστεί στα νυχια σε τοπικό κακοποιού (Μπάκο) και δεν μπορεί να βρει Τα χρήματα να τον ξεπληρώσει. Ο Μπερκ χρειάζεται οπωσδήποτε ένα μαυρο στην ληστεία για να υποδυθει ένα μαύρο σερβιτόρο που είναι απαραίτητος για το σχέδιό του.

Όμως και οι δύο εχουν τις αντιρρήσεις τους και θα πρέπει ο Μπερκ με θεμιτά και αθέμητα μέσα να τους πεισει να συμμετασχουν την «ονειρική» ληστεία που δεν θα είναι και τόσο «ονειρικη»…. Συνεχεια επι της οθόνης.

Το καστ είναι ομοιόμορφα ισχυρό, με ένα νεαρό Μπελαφοντε που κρατά το δικό του χαρακτηρα και με τους βετεράνους Μπεγκλεϋ και Ράιαν.

Ο Μπελαφόντε σε μια διαφοροποιημένη εικόνα αποτυπώνει πειστικά τις αντιφάσεις ενός άνδρα που είναι δεσμιος από την συνήθεια τυχερών παιχνιδιών αλλά και που αγαπάει την οικογένειά του πολύ.

Ο Μπεγκλεϋ είναι τέλειος αλλά απελπιστικα αφελής όμως εγκέφαλος.

Η Γκλόρια Γκραχαμ ως μια νεαρή μητέρα και γειτονισσα, είναι αξέχαστη σε ένα μικρό ρόλο, που διεστραμμένα έλκεται από αυτή την κοχλάζουσα βία. Η σκηνή της αποπλάνησης είναι γεμάτη με ένα άγριο ερωτισμό.

Το «Odds agaist tomorrow» είναι ένα έργο τέχνης: πραγματικά το αποκορύφωμα του φιλμ νουάρ και αξίζει πολύ μεγαλύτερη αναγνώριση όχι μόνο ως μια άψογη ταινία, αλλά ως προάγγελος του νέου εφεύρετη του νουάρ στη δεκαετία του ’60 από τον Sam Fuller στο Χόλιγουντ και του Μέλβίλ στη Γαλλία . Οι περισσότεροι σχολιαστές βλέπουν το Touch of evil (1958) του Ορσον Ουελς ως το αποχαιρετιστήριο φιλμ νουάρ του κλασικού κύκλου, αλλά στο μυαλό μου ότι η διασυνοριακή τοποθέτηση της ταινίας και μη αστική τοπική δεν αντανακλά πραγματικά τη μεγάλη αποξένωση της πόλης που διακρίνει τον κλασικό κύκλο του νουαρ .Στο «Odds agaist tomorrow», η Νέα Υόρκη και το βιομηχανικο περιθώριο της είναι οι οιονεί-πρωταγωνιστές που φιλοξενούν την αγωνία και την απελπισία της ζωής έξω από το κεντρικο ρευμα – τα πικρά όνειρα της τελευταίας μεγάλης ληστείας που θα καθορίσει τα πάντα. Αλλά όπως πάντα στο συμπαν του νουάρ η αδυσώπητα ντετερμινιστική μητρόπολη με ιδιότροπη μοίρα κλωτσάει αυτά τα όνειρα έξω από το ρινγκ

Ο θεατρικός Βρετανός συγγραφέας Philip French στον Observer το 2009 αναφέρει ότι το «Odds agaist tomorrow»(1959), «ήταν η αγαπημένη ταινία του Jean-Pierre Melville, που την είδε 120 φορές πριν σκηνοθετησει του νουάρ αριστούργημα Le Deuxieme soufle [1966]».

«Δεν υπάρχει καμία ιδέα, καμία θεωρία, δεν υπάρχει τρόπος ζωής που δεν μπορεί να αναδιαμορφωθεί, να φωτίστεί και γίνει πιο ανθρώπινη από την οποία να υπόκειται στην φαντασία και την κριτική του καλλιτέχνη. » Abraham Polonsky

Πηγή:filmsnoir.net, imdb.com, wikipedia.org

Σχόλια – Manosl

Πέρα απο τους άλλους ηθοποιούς της ταινίας (Ρομπερτ Ράιαν, Σέλεϋ Γουιντερς, Εντ Μπεγκλεϋ, Γκλορια Γκραχαμ, που έμεις οι ρέκτες του παλιου σινεμά τους εχουμε δει και θαυμάσει σε πολύ καλους ρολους και υποκριτικές) αξίζει να κάνω μνεία και τον Χάρυ Μπελαφόντε που ηταν γνωστός κυρίως για την καριέρα του ως μουσικός και τραγουδιστής μου μεσουρανισε στην δεκαετία του ’60 και του’70

Πολύ καλός ως ηθοποιός, είναι η πρώτη ταινία του που βλέπω, που μου άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις.

Καλιτεχνης με αριστερές ιδέες (ινδαλμα του ο ηθοποιός τραγουδιστής κομμούνιστής ακτιβιστης Πωλ Ρομπεσον) γνωστός για τον πολιτικό και ανθρωπιστικό τπυ ακτιβισμό. Γεννημένος το 1927 στο Χαρλεμ της Νέας Υόρκης.

Η ταινία είναι γροθιά στο μαλακό υπογάστριο της κοίνωνίας των ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Ο σκηνοθέτης Ρομπερτ Γουάιζ «κτίζει» μια πολύ ωραία ταινία βασιζόμενος στο σενάριο των Abraham Polonsky και Nelson Gidding οι οποιοι βασίστηκαν στην ομόνυμη νουβέλα του William P. McGivern. Πέρα από τους διαλόγους όπου μέσα από πολύ καλές γωνίες λήψης αλλά και σωστή καθοδήγηση των ηθοποιών, στο τελευταίο μέρος της ταινίας «παίζει» με την λήψη μακρυνων πλάνων δείχνωντας γλαφυρά τα όποια συναισθήματα των ηρώων. Η σκηνή στο πάρκο που ο Μπερκ θέτει τις προτάσεις του στον Μπάκο είναι υπέροχα δημιουγημένο από τον Γουάιζ

Θέτει ωμα τα αδιέξοδα που είχε η κοινωνία: όπως φυλετικές διακρίσεις, τζόγος, διαπροσωπικές σχέσεις, εγωκεντρισμό. Δείχνει την νέα γενιά με τα πρώτα δειγματα του μη σεβασμου των μεγαλυτέρων αλλά και το ότι αυτή αρχίζει να δημιουργεί ένα δικό της κόσμο, προβληματισμένη και απόκομμένη από τα αδιέξοδα που τις αφησαν οι προηγουμενες γενεές.

Όταν πρωτοείδα την ταινία μου άφησε μια στυφή γεύση στο στόμα και ένα κόμπο στο στομάχι. Εϊναι απο τις ταινίες που έχουν κάτι να σου αφήσουν, να σε προβληματίσουν για να σκεφτείς το αυριο, ασχετα με την ηλικια που είσαι. Είναι διαχρονική με την ευρεία έννοια του όρου.

Οι φωτογραφίες της ταινίας ακολουθούν στο πιο κάτω slide show.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Τα σπάνια lobby cards  της ταινίας ακολουθούν στο πιο κάτω slide show.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ένας αποταχθείς πρώην αστυνομικός στα πρόθυρα του γήρατος σχεδιάζει μια ονειρική ληστεία για να την εχει ως αποκουμπι, και χρειάζεται δύο απελπισμένους άνδρες για να τον βοηθήσουν να την κάνει πράξη. Ο πρώην αστυνομικός, ο Ντειβ Μπερκ, που παίζεται από Ed Begley, κινείται από άγρια αισιοδοξία σε μια ηρεμη απόγνωση, κάνει την έρευνα του, καθώς και βρίσκει δύο τύπους που είναι αρκετά πεινασμένοι για να «τσιμπήσουν» το δόλωμα.

VIDEO

http://www.youtube.com/watch?v=mxZmJNzfOkQ

Καλη θέαση Manosl

Περισσότερες πληροφορίες στο kostis7601@gmail.com.

Αποκλειστικά για το Cine Oasis

manosl

2013 – 2014

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .