Αρχεία Ιστολογίου

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – “THE VIOLENT MEN” – 1955

Posted by Corto

Είμαστε στα 1955. Ο Glenn Ford πρωταγωνιστεί σε μια από τις πολλές ταινίες γουέστερν της καριέρας του. Είναι και εδώ λιγομίλητος, λιτός στο παίξιμό του, η παρουσία του είναι όμως ουσιαστική, και θα έλεγα ότι η εμπειρία που έχει αποκομίσει,από τις προηγούμενες συμμετοχές του, είναι φανερή και τον οδηγεί εκ του ασφαλούς. Έχει κι εδώ έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του. Είναι, για περίπου 35 – 40 λεπτά, ένας ουδέτερος σε μια διαμάχη τρίτων, αλλά … αυτά θα αλλάξουν στην συνέχεια. Την ταινία έχει σκηνοθετήσει ο σπουδαίος κινηματογραφιστής Rudolph Maté. Ο άνθρωπος που άφησε πίσω του μεταξύ άλλων και τα Sahara (1943), Cover Girl (1944).], D.O.A. (1950) φοβερό νουάρ που θα εξετάσουμε στις κλασσικές ταινίες, When Worlds Collide (1951) ή The 300 Spartans (1962), εδώ μπαίνει στα χωράφια του γουέστερν, με ένα καλό φιλμ. Είναι το The Violent Men, που βγήκε στις αίθουσες το 1955.

Ο Ford είναι ο αρχικά ουδέτερος, που σας έλεγα πριν. Αυτός που θέλει να μείνει αμέτοχος σε μια διαμάχη μεταξύ των κατοίκων της πόλης του και του μεγάλου γεωκτήμονα(Edward G. Robinson), ο οποίος θέλει να τους διώξει όλους και να διαφεντεύει την κοιλάδα των ονείρων του, σαν μέρος του τεράστιου ραντς που δημιούργησε. Ο Ford ήρθε στην πόλη μετά τον εμφύλιο και ανάρρωσε με την βοήθεια των κατοίκων της. Αγόρασε το δικό του κομμάτι γης και έφτιαξε μια αρκετά μεγάλη φάρμα, εκτρέφοντας γελάδια. Τώρα, για χάρη της μέλλουσας συζύγου του, είναι διατεθειμένος να πουλήσει κι αυτός, ώστε να φύγουν σε μιαν άλλη περιοχή, για μια νέα ζωή μαζί. Αυτό είναι το πλάνο του πρώην ίλαρχου του στρατού της Ένωσης(Βορείων), αλλά… τα δεδομένα αλλάζουν, και οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Έρωτες(κρυφοί και φανεροί), δολοπλοκίες, πιστολίδι και μπόλικα γελάδια, με θέα τα καταπράσινα τοπία, συνθέτουν το μοτίβο του φιλμ του Maté.

Ο Robinson είναι καταπληκτικός στο ρόλο του ιδιοκτήτη – τσιφλικά, του μεγαλύτερου ράντσου της περιοχής. Ιδανικός κυριολεκτικά. Μια μεγάλη προσωπικότητα του Αμερικάνικου σινεμά, με πάρα πολλές παρουσίες σε ταινίες δράσης, ειδικά γκανγκστερικές, ο ηθοποιός που εδώ βρίσκεται στην τέταρτη δεκαετία του στον χώρο της έβδομης τέχνης, είναι εξαιρετικός. Η γυναίκα του Barbara Stanwyck, κλασσική κακιά του Αμερικάνικου κινηματογράφου(κάτι σαν την δική μας Τασώ Καββαδία!), είναι εξίσου άψογη, ενώ συμπρωταγωνιστούν ακόμη οι Dianne Foster, Brian Keith(πατέρας του επίσης ηθοποιού David Keith), May Wynn και Warner Anderson. Η νουβέλα ήταν του Donald Hamilton, που έκανε το σενάριο μαζί με τον Harry Kleiner. Η παραγωγή ανήκει στον Lewis J. Rachmil. Οι μουσικές του Max Steiner(τεράστια μορφή στον χώρο της κινηματογραφικής μουσικής), είναι αυτές ακριβώς που χρειάζονται, για να δει κανείς το φιλμ. Πολύ καλή δουλειά και στην φωτογραφία, από τους W. Howard Greene και Burnett Guffey.

Η ταινία είναι έγχρωμη(και σινεμασκόπ) και έχει διάρκεια 96 λεπτά. Βγήκε από τα στούντιο της Columbia Pictures, στις 25 Ιανουαρίου του 1955. Εκεί, που θα ήθελα λιγάκι να σταθώ, είναι στην διαφορετικότητα των Αμερικάνικων ταινιών γουέστερν, σε σχέση με την ιταλική οπτική(σπαγγέτι). Στην περίπτωση του “The Violent Men”, από τον τίτλο μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια του φιλμ, έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση κλασσικής οικογενειακής ταινίας, δίχως περιττή βία ή υπερβολές στην σκληρότητα. Έχει λυρισμό, μελωδίες `50s, καταπράσινα λιβάδια, καλοντυμένες κυρίες της εποχής, φροντισμένες πόλεις, καθαρές, και δεν υπάρχει πουθενά ίχνος βωμολοχίας. Η δράση είναι παρούσα, οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, τα πλάνα δεν κουράζουν, η υπόθεση, αν και χιλιοειπωμένη, δεν είναι βαρετή, και όλα αυτά, που διαπραγματεύεται, τα έχουμε δει σε τουλάχιστον 150 – 200 τέτοιες Αμερικάνικες ταινίες! Μέσα στα 90 περίπου λεπτά αυτών των φιλμ, τα ιδανικά που προωθούνται στο θεατή είναι η δικαιοσύνη, η ειλικρίνεια, το θάρρος, η δύναμη του λόγου και όλα όσα ακούγαμε κάποτε από τους παππούδες μας… Αν δούμε τώρα τα Ιταλικά γουέστερν, θα προσέξουμε μια πλήρη απομυθοποίηση του Ουέστ. Καταστάσεις, πόλεις και χαρακτήρες, είναι αποδομημένοι, κυλισμένοι στο βούρκο και τις λάσπες, αναζητούν απλά να επιβιώσουν, είναι σκληροί και αδυσώπητοι. Οι διαφορές είναι πολλές και μεγάλες και, για να μην νομίσουν κάποιοι ότι μέμφομαι την Ιταλική εκδοχή, πιστεύω ότι και αυτή είχε τα δικά της χαρακτηριστικά, ενώ σίγουρα προσέφερε. Η αλήθεια βρίσκεται πάντα στη μέση, οπότε κι εδώ η χρυσή τομή ίσως να ήταν ένα είδος ταινιών που να κινούνταν κάπου στη μέση, με στοιχεία και από τις δύο αυτές οπτικές.

Στοιχεία για την ταινία μπορείτε να βρείτε στα παρακάτω link.

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Violent_Men

http://www.tcm.com/tcmdb/title/4314/The-Violent-Men/

http://www.imdb.com/title/tt0048789/

Οι περισσότερες από τις φωτογραφίες, που συνοδεύουν το άρθρο, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη(screen captures του φιλμ). Η ταινία κυκλοφορεί στην Ελληνική αγορά, και θα την βρείτε στα ενημερωμένα DVD club, τόσο για ενοικίαση, όσο και για αγορά.

Το αυθεντικό trailer της ταινίας.